Ceny Hurtowe		kiedy obowiązują? Ceny Hurtowe × Ceny hurtowe obowiązują przy transakcji powyżej 7000 zł. Obowiązują od poniedziałku do piątku w godz. 9:00-17:00 za wyjątkiem Soboty i niedzieli i dni świątecznych Zamknij
Waluta			Kupno	Sprzedaż
	Wielka Brytania Funt	GBP	5.0010	5.0600

Ceny detaliczne
Waluta			Kupno	Sprzedaż
	Wielka Brytania Funt	GBP	4.9500	5.1500

Ceny bilonów (USD dolar : banknoty 1 $)
Waluta			Kupno	Sprzedaż
	Wielka Brytania Funt	GBP	3.0000	5.1000
Wystawiamy dowody kupna i sprzedaży walut dla firm

Kurs funta szterlinga

Oficjalna nazwa to funt szterling (ang. pound sterling), symbol międzynarodowy GBP, to oficjalna jednostka monetarna w Wielkiej Brytanii. 1 funt dzieli się na 100 pensów. Monety są w nominałach: 1p, 2p, 5p, 10p, 20p, 50p, 1£, 2£; banknoty: 5£, 10£, 20£, 50£ (rzadko spotykany, Anglicy podejrzliwie patrzą, gdy ktoś płaci tym banknotem). Pochodzenie słowa Funt brytyjski jest często oznaczany symbolem £ (rzadko L). Symbol jest pisaną w starym stylu wielką literą £, przekreśloną poziomo dla podkreślenia, że jest to skrót. Skrót pochodzi od łacińskiego słowa libra oznaczającego zarówno wagę jak i jednostkę masy - funt. Z tej przyczyny nazwa waluty jest często tłumaczona na języki obce i szczególnie w językach romańskich może to powodować nieporozumienia np.: w hiszpańskim i portugalskim libra, rumuńskim lira, francuskim livre. W celu odróżnieniu jednostki pieniężnej od jednostki wagi dodano słowo szterling, co w przypadku srebra można przetłumaczyć z angielskiego jako wysokiej próby. Pierwotnie szterlingiem nazywano srebrną monetę jednopensową ważącą 1,555 grama co stanowiło 1/240 funta trojańskiego (aptecznego). Z czasem gdy z utratą siły nabywczej waluty pens był wypierany w powszechnym użyciu przez funta, nazwa ta zaczęła oznaczać funta.

Podział Funt brytyjski dzieli się na 100 pensów, którego symbolem jest p i tak często jest określany w mowie potocznej w języku angielskim. Do 15 lutego 1971 funt dzielił się na 240 pensów (skrótowo zapisywanych dod słowa denar), bądź na 20 szylingów (l, bądź s od solid). Pens po przejściu na system dziesiątkowy w 1971 z racji różnicy wartości był początkowo nazywany nowym pensem. Historia Szterling został wprowadzony do obiegu przez angielskiego króla Henryka II w 1158 i był wymienialny na srebro. W 1816 zmieniono wymienialność funta ze srebra na złoto i utrzymywano ją do 1914. W tym czasie kurs funta utrzymywał się na poziomie około 4,9 USD za 1£. W roku 1926 powrócono do wymienialności na złoto, jednak w tym czasie w obiegu nie były już używane złote monety, a banknoty które można było wymieniać na sztaby złota. System waluty sztabowo-złotej został ostatecznie porzucony 21 września 1931 podczas wielkiego kryzysu. Po wycofaniu się z systemu waluty złotej funt został zdewaluowany o 20%. Funt został całkowicie wymienialny w 1946 co było warunkiem udzielenia 3,75 miliarda USD pożyczki przez USA. Po wycofaniu się z powiązania funta ze złotem próbowano ustabilizować kurs waluty poprzez związanie wartości funta z innymi walutami począwszy od amerykańskiego dolara. Jednak próby były nieudane co pociągnęło za sobą 30% dewaluację w 1949. W połowie lat 60. wystąpiła kolejna presja na obniżenie wartości waluty. W 1966 w obliczu spadającego kursu waluty rząd brytyjski wprowadził restrykcyjne ograniczenia dewizowe. Jednym z nich był zakaz wywozu przez turystów z kraju więcej niż 50 funtów (zniesiony w 1970). W tym czasie, w listopadzie 1967 funt został zdewaluowany o 14,3% do poziomu 2,41 dolara. W 1976 nastąpił kolejny kryzys. Kurs funta spadł w stosunku do dolara do poziomu 1,57 i Wielka Brytania była zmuszona zaciągnąć pożyczkę w MFW w wysokości 2,3 miliarda funtów. Najniższy historyczny kurs funt osiągnął w lutym 1985, gdy za funta można było otrzymać jedynie 1,05 dolara. W 1988 rząd Margaret Thatcher zdecydował się związać funta z marką niemiecką, a w 1990 włączono go do systemu ERM z kursem do niemieckiej marki na poziomie około 2,90 DEM/GBP. Już w 1992 funt został zmuszony do opuszczenia systemu po tzw. czarnej środzie (16 września) kiedy to grupa spekulantów z George em Sorosem na czele przeprowadziła spekulacyjny atak na funta, który Sorosowi przyniósł zysk przeszło miliarda dolarów, a funtowi spadek wartości o 25% w ciągu kilku dni. Wielka Brytania wynegocjowała klauzulę pozwalającą na pozostanie poza strefą euro. Decyzja dotycząca ewentualnego przyjęcia wspólnej waluty ma być podjęta w przyszłości. Z tego powodu jak dotychczas Wielka Brytania nie wprowadziła funta do systemu ERM II.